гъунэ

зап.-ад. гъунэ  // каб. гъунэ 

окраина, край (нэз): агъунэр / ягъунэ, гъунэм ӏутын
предел, конец: гъуни нэзи зимыӏэ, гъуни нэзи имыӏэу, гъунэ зимыӏэ, гъунэм нэсыфэ бэнэн, гъунэ фэшӏын
грань, рубеж: гъунэ илъэн, гъунэ лъыфын

ср.: абаз. гӏвы́на - край, сторона; рубеж, граница, кар.-бал. хуна - забор, ограда, стена

источники: 1 - стр.105, 6, 25 - стр.63

## гьунэ