сэкъат / сакъат

зап.-ад. сэкъат // каб. сакъат


изъян, недостаток (дагъо / дагъуэ, ныкъо-тыкъуагъ / ныкъуэдыкъуагъэ, лажь / лажьэ)

дефект (дагъо / дагъуэ, лажь / лажьэ)

калека, инвалид


ср.: абаз. сакъа́т - больной, инвалид, кар.-бал., крым.-тат. сакъат, тур. sakat


ключевые слова: сакьат, сыкъат